بهارتعلیم ونربیت مبارک

به همه ی دوستانی که با رسیدن ماه مهر بازم مشغول درس و مدرسه و دانشگاه میشن

فرارسیدن بهار تعلیم وتربیت رو تبریک میگم بااینکه میدونم این مسئله باعث دوری بیشترماازبرخی دوستان صمیمیمون میشه ولی ازصمیم قلب

آرزودارم سال تحصیلی خوبی پیش رو داشته باشین .مخصوصا" اونایی که باکلی شوق وذوق توی رشته ی موردعلاقه شون توی کنکور قبول شدن.

موفق و پیروزوکامیاب باشین الهی

ایران دوست
قالب وبلاگ
گالری عکس
دریافت همین آهنگ

دوستان

دیگه مدتیه که حوصله طراحی کارت پستال رو ندارم

چون حسابی درگیر طراحی سایت شرکت و کارای تبلیغاتی دیگه ام

ولی بااینهمه به درخواست بچه ها و بخاطر دوستانی که قراره تامدتی از پیشمون برن و نت نیان ای سری

کارت پستالهای خداحافظی رو براشون به یادگارگذاشتم...امیدوارم بازم تنهامون نذارن و ترکمون نکنن به این راحتی

چون من به حضورشون توی وبم عادت کردم

پیشکش این دوستان.........

» کارت پستال های زیبای خداحافظی «

بقیه در ادامه مطلب

خیلی زیبان...حتما" ببینین و نظر بدین تابازم بذارم

حکایتی ازیک عشق واقعی !

زن می خواست از بیمارستان مرخص شود و شوهرش می خواست او همان جا بماند.

از حرف های پرستارها متوجه شدم که زن یک تومور دارد و حالش بسیار وخیم است.در بین مناقشه این دو نفر کم کم با وضیعت زندگی آنها آشنا شدم. یک خانواده روستائی ساده بودند با دو بچه. دختری که سال گذشته وارد دانشگاه شده و یک پسر که در دبیرستان درس می خواند و تمام ثروتشان یک مزرعه کوچک، شش گوسفند و یک گاو است.

در راهروی بیمارستان یک تلفن همگانی بود و هر شب مرد از این تلفن به خانه شان زنگ می زد. صدای مرد خیلی بلند بود و با آن که در اتاق بیماران بسته بود، اما صدایش به وضوح شنیده می شد. موضوع همیشگی مکالمه تلفنی مرد با پسرش هیچ فرقی نمی کرد :گاو و گوسفند ها را برای چرا بردید؟ وقتی بیرون می روید، یادتان نرود در خانه را ببندید. درس ها چطور است؟ نگران ما نباشید. حال مادر دارد بهتر می شود. بزودی برمی گردیم…

چند روز بعد پزشک ها اتاق عمل را برای انجام عمل جراحی زن آماده کردند. زن پیش از آنکه وارد اتاق عمل شود ناگهان دست مرد را گرفت و درحالی که گریه می کرد گفت: « اگر برنگشتم، مواظب خودت و بچه ها باش.» مرد با لحنی مطمئن و دلداری دهنده حرفش را قطع کرد و گفت: «این قدر پرچانگی نکن.» اما من احساس کردم که چهره اش کمی درهم رفت. بعد از گذشت ده ساعت که زیرسیگاری جلوی مرد پر از ته سیگار شده بود، پرستاران، زن بی حس و حرکت را به اتاق رساندند. عمل جراحی با موفقیت انجام شده بود. مرد از خوشحالی سر از پا نمی شناخت و وقتی همه چیز روبراه شد، بیرون رفت و شب دیروقت به بیمارستان برگشت. مرد آن شب مثل شب های گذشته به خانه زنگ نزد.

فقط در کنار تخت همسرش نشست و غرق تماشای او شد که هنوز بی هوش بود. صبح روز بعد زن به هوش آمد. با آن که هنوز نمی توانست حرف بزند، اما وضعیتش خوب بود. از اولین روزی که ماسک اکسیژنش را برداشتند، دوباره جر و بحث زن و شوهر شروع شد.

بقیه در ادامه مطلب