برداشت آزاد...

یه چیزی بگم؟

الان توی جامعه ی ماشده همین وضع...

همش بجای اینکه کسی رو جمایتش کنن منتظر یه سوژه اند که کسی رو خرابش کنن

بعدا" بایستند و اونو به تمسخر بگیرن...

دیشب از یکی ازهنرپیشه های سریال خنده بازار یه مصاحبه توی تلویزیون گوش دادم که خیلی جالب بود

بد ندیدم شماهم بدونین...از ایشون خواستن که یه خاطره ی جالب تعریف کنه اونم گفت

یه روز ماشینمو پارک کرده بودم کنارخیابون یه جایی که هیچ مشکلی هم نداشت و داشتم میرفتم برم به کارم برسم

که یه افسر پلیس از اونطرف خیابون اومد سمت من وشروع کرد به یادداشت کردن پلاک ماشین

خلاصه آمپرچسبوندم و عصبانی شدم وگفتم چرا داری جریمم میکنی مگه چه کارخلافی انجام دادم؟

که دیدم یه کاغذ سفیدرو نشونم داد و گفت فهمیدم خیلی بی جنبه ای...

یه عمره داری توی سریال خنده بازار مارو مسخره میکنین و مردم میخندند و اسمشو میذارین شوخی

ما جنبه شو داشتیم

الان که من اومدم یه شوخی با خودت بکنم زدی به سیم آخر و ازکوره در رفتی

خلاصه من به فکر فرو رفتم که اون مامور پلیس راهور عجب حرفی زده

الانم دقیقا" همه جای جامعه مون همینطوره

تا یکی هست قدرشو نداریم

وقتی میره تازه میفهمیم که باهاش چیکارکردیم

فضای نتمون پرشده از این عکس های مخرب که به بهونه اونا بتونیم کاربررو بکشونیم با حقه بازی توی وبسایتمون

ولی آخه به چه هدفی؟

آیا همه چی پول میشه؟ این کلیک هایی که آمارامونو می بره بالا چه اشتفاده ای برای من و شما داره؟

غیر اینکه فرهنگمونو خراب میکنه؟

غیر اینکه دیدمونو به زندگی تغییر میده

کاشکی هیچکدوم اصالتمونو از دست ندیم

خوندن بقیه در ادامه مطلب

بدون شرح!

محبت کسی را می فروشی که تورا گران به دست آورده است

عشق کسی را لگدمال میکنی

که میدانی عشق تورا بادنیایی معاوضه نمی کند.

می گویی که دوستش داری ولی خیالت بادیگری است

کدام انتظاراتش را برآورده کردی که حالا انتظارداری عشقت تورا دریابد؟

منتظر کدامین نگاه عاشقانه ای؟ وقتی به تمام نگاه های عاشقانه ی خدا پشت کرده ای؟!

امروز تولد اما رضاس ولی خیلی دلم گرفته

چون قراربود بریم شمال و برگشتنه همچین روزی مشهد باشم و خستگی کاری یه تابستون رو از تو تنم دربیارم اما بازم مثل همیشه

کارام افتاد توی همدیگه و همه چی  یه دفه ریخت به هم و من جاموندم. از اولشم می دونستم اینجوری میشه چون مدتیه همش بدبیاری ازاین طرف و اون طرف می باره به سرم...مث تگرگ و منم هیچ اختیاری ندارم. فقط ناچارم بسوزم و بسازم و دم نزنم.

همه تابستون که میشه ریکاوری میکنن واسه نه ماه بقیه سال..ما این سه ماه دمارمون به اندازه نه ماه بعدیش درمیاد.

دیشب دراز کشیده بودم و باخودم فکرمیکردم میگفتم چی میشد اصلا" من ساکن مشهد بودم الان؟!

مث آب خوردن میرفتم هرشب حرم امام رضا!

توی اونحال به همه اونایی که مشهدی هستن و ساکن مشهدن کلی غبطه خوردم.

خدایا حالا مشهد پیشکش ولی جون هرکی دوستش داری دیگه واسه تابستون امسال که دیگه داره عمرش سرمیاد خوشبختانه بسمه دیگه.

دستت دردنکنه...ممنون همه ی نعمتاتم...

من از مشهدم گذشتم...توروخدا دیگه فقط چوب لاچرخم نکن که داغونم

دوستان واسه امروز یه سری شعر و متن و اس ام اس درنظر گرفتم

اگه حوصلشو داشتین و دوسداشتین بخونین یه سری به ادامه مطلب بزنین

ممنون

ای صفای حرمت بیشتر از کوی بهشت
به مشامم رسد از تربت تو بوی بهشت
باغ جنت به دل انگیزی درگاه تو نیست
می برد دل بخدا کوی تو از کوی بهشت
گفته ای هرکه زیارت کند از صدق مرا
میکنم بدرقه اش تا در مینوی بهشت
به امید کرمت در حرمت آمده ام
نا امیدم منما ای گل خوشبوی بهشت
بخدا دلخوشیم مهر و تولای شماست
جذبه مهر شما میکِشدم سوی بهشت

ایران دوست
قالب وبلاگ
گالری عکس
دریافت همین آهنگ

تمام را آزمودم

پدر و مادرم را

خواهر و برادرم را

اقوام دور و نزدیکـــــم را

تمامی دوستانم را

(همان هایی که ادعای دوستی داشتند را)

حتی یکتا عشقم را...

اما عشق هیچکــــــــــــــــــــــــــــدام به ماندگاری خدا نبود

همه چی میره از یادم

غیر یادت که همیشه یادمه

فراموشت نمی کنم آنگاه که برای آخرین بار از من پرسیدی:من و زندگیت یکی را انتخاب کن و من زندگی خود را انتخاب کردم و تو رفتی.بی آنکه بدانی تو تمام زندگیم بودی...

فراموشت نمی کنم آنگاه که برای آخرین بار از من پرسیدی:من و زندگیت یکی را انتخاب کن و من زندگی خود را انتخاب کردم و تو رفتی.بی آنکه بدانی تو تمام زندگیم بودی...

فراموشت نمی کنم آنگاه که برای آخرین بار از من پرسیدی:من و زندگیت یکی را انتخاب کن و من زندگی خود را انتخاب کردم و تو رفتی.بی آنکه بدانی تو تمام زندگیم بودی...

35سال گذشت و ما به خود نرسیدیم!