بعضی وقتا لازمه اینقدر توی خودت عمیق فرو بری

که بفهمی بیرون از خودت چه خبره

بعضی وقتا لازمه نذاریم از خود خودمون دور بشیم

از ذاتمون دور نشیم

حساب خودمونو با خودمون صاف کنیم

با دور و بری هامون صاف کنیم

یعنی میشه؟

عشق یا جنون ؟عشق رابا جنون اشتباه نگیریم

دوستان سلام...

دیشب یکی از بچه ها و رفقا یه کلیپی روی توی گوشیش نشونم داد که واقعا" متأثرم کرد

عاقبت نافرجام یک عشق خیالی و رویایی و درعین حال غیر واقعی...

پسری که خیلی ناجوانمردانه اسید می پاشه روی صورت معشوقه اش برای اینکه با کسی که فکرمیکنه خوشبختش میکنه میخاد ازدواج کنه.

ازاین ماجراهای تأسف بار بارها هممون هم دیدیم هم شنیدیم ولی کی میخاد آخر این قضیه ها باشه خدا میدونه

پسری که روی عشق معشوقه اش قداره می کشه

پسری که بخاطر اینکه به معشوقه اش نمیرسه خودکشی میکنه

دختری که برای انتقام از خیانت عاشقش میره اسیر دام هایی میشه که آخرش مرگه فقط

و کسی که بخاطر اثبات عشق عاشقشو مجبور به هر کاری میکنه

حتی جنایت و قتل

نمیدونم چرا ما ایرونی ها هیچوقت زبون هم رو نمی فهمیم...زبون دل هامونو نمی فهمیم...همو درک نمیکنیم...عشق رو درک نمی کنیم...زندگی رو درک نمی کنیم...خدا رو درک نمی کنیم؟!!!!!! چرا؟

چرا معنی عشق رو با "جنون " عوضی گرفتیم؟

چطور دلمون میاد به خودمون بگیم عاشق؟ بعد چشمامونو ببندیم و هر بلایی که دوست داریم ناجوونمردانه سر عشقمون بیاریم؟!؟ چه جوری؟

چرا همش می زنیم به بیراهه ای که جز ندامت و پشیمونی آخرش چیزی عایدمون نمیشه؟ چرا؟

دلم میخاست داستانی ساخته می شد از عاشقی لیلی و مجنون و شیرین و فرهاد

کاشکی عاشقای امروزی ما اونروزی بودن...کاشکی عاشقامون..معشوقه هامون افسانه ای بودن...اما بودن

بخدا دل زمونه هم از قحطی همچین عاشق و معشوقایی خونه...

یه داستان در ادامه مطلب هست...پیشنهاد میکنم حتما" بخونین ..بد نیست

دوستان سلام...میگم به واقع ما زندگی رو چی معنا کردیم؟

از زندگی چی فهمیدیم؟

از زندگی چی میخایم؟

به قول یه روانشناسی

زندگی بیش از آن چیزی که ما ازش میخایم به ما نخواهد داد

و به قول یه شاعر:

زندگی

شستن یک بشقاب است...

و چشم ها را باید شست....جور دیگر باید دید

دوستی بهم میگفت تو کوه اعتماد به نفسی...

نه اینجوریام که فکر میکنین نیست ولی سردوگرم روزگار بهم یاد داده مث کوه باشم

اینجا هرکی اعتماد به نفس نداشته باشه بازنده است توقمارزندگی...

من از زمونه یاد گرفتم

من از آدمای صدرنگیش یادگرفتم

از اونایی که قول و فعلشونو بامداد می نویسن تا هروقت خواستن زود پاکش کنن

ازدنیا و سختی ها و رنج ها و مصائبش یاد گرفتم

که خودمو زیر گیره اش گیر نندازم تا خیلی آسون لهم کنه

که:

خیلی زود نرم تو آمپـــــــــــــــــــــــــــــــاس...

که خیلی زود نگم: " خودکشی

که خیلی زود نگم: " بن بست

که...