شعر عشق و جدائی..

کسی واقعا" دوستت داره که حتی

برای یک ثانیه هم نتونه اشک چشماتو ببینه

.....................کسی که لبخند رو از لبای خودش می دزده و روی لبهای تو می نشونه

کسی که دوستت داره  تنها دلخوشی هاشو باکمال سخاوت تقدیم تو میکنه

تو از دلم خبر داری که با عشق تو درگیرم

چی از بی کسی میدونی که از تنهایی دلگیرم

تو گفتی عاشقم هستی نمیشه باورم دیگه

من از چشمات اینو خوندم داره لبهات دروغ میگه

به هر حالی که خوش باشی بازم تو منو کم داری

یه احساسی به من میگه هنوزم تو دوستم داری

نده دست فراموشی نگو از یاد تو میرم

تو که نیستی بدون تو دارم از غصه میمیرم

بیا برگرد نرو بی من که من بی تو نمیتونم

بدون گرمیه دستات نمیتونم ، نمیتونم

بیا برگرد نرو بی من که چشمام خشک شد از بارون

بیا پیشم همین روزا یواش و کم کم و آروم…

تکیه به دیوار غمم ؛عادتمه گریه کنم
بگین من این ترانه مو حالا به کی هدیه کنم

اون عاشق بازی بودو، همش میخواست چِش بذارم
نشد بهش بگم که من این بازی و دوس ندارم

ناخواسته چش گذاشتم و،اونم که رفت قایم بشه
ساده منو تنها گذاشت هنوز دلم دنبالشه ...

یه کم شبیه خودمه ؛اماچشاش رنگ شبه
صداش یه کم گرفته بود؛راه رفتنش مرتبه

میخوام بدونم واسه کی گذاشته رفته بی خبر
میخوام بدونم واسه چی محبتم نداشت اثر

میخوام بدونم واسه چی ازم گذشت منو نخواست
کجا بهش بد کردمو اینطور منو تنها گذاشت

غصه ی اون ندیدنش هرشب بهم سر می زنه
خیلی براش دلواپسم یکی بهم کمک کنه

افسرده کرده دل مو؛کم کم دارم تباه میشم
یکی بهم کمک کنه تا من ازش رها بشم

......................

شعر از دوست عزیزم آقای پرویز کدخدائی